وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از نامه های آن حضرت است
اِلى بَعْضِ اُمَراءِ جَيْشِهِ
به بعضی از فرماندهان ارتش خود
فَاِنْ عادُوا اِلى ظِلِّ الطّاعَهِ فَذاكَ الَّذى نُحِبُّ، وَ اِنْ تَوافَتِ الاُْمُورُ
اگر به سایه اطاعت ما بازگشتند این همان است که ما دوست داریم، و اگر اوضاع و احوال
بِالْقَوْمِ اِلَى الشِّقاقِ وَ الْعِصْيانِ فَانْهَدْ بِمَنْ اَطاعَكَ اِلى مَنْ عَصاكَ،
آنان را به اختلاف و سرپیچی کشاند، تو با یاری کسی که تو را اطاعت می کند با اهل عصیان به جنگ برخیز،
وَ اسْتَغْنِ بِمَنِ انْقادَ مَعَكَ عَمَّنْ تَقاعَسَ عَنْكَ، فَاِنَّ الْمُتَكارِهَ
و با کسی که فرمانت را می برد از کسی که به یاریت اقدام نمی کند بی نیاز باش، مسلّماً آنان که از جنگ با
مَغيبُهُ خَيْرٌ مِنْ مَشْهَدِهِ، وَ قُعُودُهُ اَغْنى مِنْ نُهُوضِهِ.
دشمن کراهت دارند نبودشان از بودنشان بهتر، و نشستنشان از قیامشان بی نیازکننده تر است.